ดอก แคแสด

         แคแสด เป็นพืชพื้นเมืองของ แอฟริกาตอนใต้ หลังจากนั้นได้แพร่หลาย ไปยังส่วนต่างๆของโลก ที่มีอากาศค่อนข้างร้อน แคแสด เป็นไม้ยืนต้นกิ่งผลัดใบ ขนาดกลางความสูงประมาณ 15-20 เมตร

 การจำแนกทางวิทยาศาสตร์

• อาณาจักร: Plantae

• ส่วน: Magnoliophyta

• ชั้น: Magnoliopsida

• อันดับ: Violales

• วงศ์: Begoniaceae

• สกุล: Spathodea

• ชนิด: S. campanulata

• ชื่อทวินาม Spathodea campanulata P. Beauv

 ลักษณะ

         แคแสด เป็นพืชพื้นเมืองของ แอฟริกาตอนใต้ หลังจากนั้นได้แพร่หลาย ไปยังส่วนต่างๆของโลก ที่มีอากาศค่อนข้างร้อน แคแสด เป็นไม้ยืนต้นกิ่งผลัดใบ ขนาดกลางความสูงประมาณ 15-20 เมตร ถ้าปลูกในที่แห้งมากจะผลัดใบ แต่ไม่พร้อมกันทั้งต้น เปลือกต้นไม้เป็นสีน้ำตาลเข้ม แตกเป็นรวงตามยาว เรือนยอดทรงกลมทึบ

 ใบ

        ใบประกอบ ใบย่อยออกตรงข้ามเป็นคู่ ๆ ก้านใบยาว มี 4-5 คู่ ส่วนปลายเป้นใบเดี่ยวใบรูปไข่ ขอบใบเป็นริ้วเล็กน้อย ปลายใบแหลมและมักจะงุ้มลง เนื้อใบสากเล็กน้อย

 ดอก

        ดอกช่อ ออกที่ปลายยอด ดอกย่อยมีจำนวนมาก ดอกทยอยบาน กลีบดอกสีส้มแดง กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นรูปกรวย กลีบดอกยับย่น ปลายแยกเป็น 4-5 กลีบ ดอกออกมาราว ตุลาคม - กุมภาพันธ์

 ผล

        แบบลักษณะคล้ายฝัก ปลายผลแหลม ผลแก่สีน้ำตาลดำ ผลแก่จะแตกเป็นด้านเดียวเมล็ดเล็กแบนมีปีก การที่มีดอกตลอดทั้งปี ดังนั้นแคแสด จึงมีผลแก่อยู่เสมอมากที่แต่จะสุดในฤดูฝน คือ ประมาณเดือนมิถุนายน - เดือนกันยายน

 การค้นพบ

        แอฟริกาเขตร้อน และในเขตร้อนทั่วไป

 การขยายพันธุ์

        แคแสด ขยายพันธุ์โดยการเพาะเมล็ด ชอบที่แจ้ง แดดจัด

 ประโยชน์

        ประโยชน์ เปลือกรักษาแผล โรคผิวหนัง แผลเรื้อรัง แก้บิด ใบและดอก ใช้พอกแผล ดอก ใช้รักษาแผลเรื้อรัง ใช้ปลูกเป็นไม้ประดับ นอกจากนี้ยังสามารถนำดอกมาประกอบอาหารได้เหมือนแคบ้าน